Günümüzde çoğu sanayileşmiş ülke gibi Çin de kalifiye işçi sıkıntısıyla karşı karşıyadır. İş gücünü azaltma ve üretkenliği artırma konusundaki acil ihtiyaç Pekin'i bir çözüm bulmaya yöneltti: fabrikalara daha fazla endüstriyel robot yerleştirmek. Ancak bu işe yaramayacaktır.
Daha yüksek değerli ürünler üretebilen üretim hatlarını iyileştirmek için Çin Sanayi ve Bilgi Teknolojileri Bakanlığı geçen ay Robot Plus Uygulama Planı'nı yayınladı. Açık bir hedefi var: 2020'de 10.000 çalışan başına 246'dan 2025'e kadar endüstriyel sektördeki robot yoğunluğunu ikiye katlamak. Plan, makinelerin kullanımını hidroelektrik, rüzgar çiftlikleri ve kritik enerji sistemlerini de kapsayacak şekilde genişletmeyi öneriyor.
Bu tür teknoloji hedeflemesi Pekin'in iş yapma biçimidir (örneğin "Made in China 2025"). Daiwa Capital Markets Hong Kong Ltd.'ye göre, robot yoğunluğunun bu hedefe ulaşmak için yılda sadece %13 artması gerekiyor(1). Bu arada, ülkenin üretim iş gücünün 2020'de olduğu gibi önümüzdeki üç yıl içinde küçülmesi muhtemel. Üretkenlik büyümesi yavaşlamaya devam etti ve endüstriyel ekipmana olan talep arttı. Genel olarak, trend otomasyon için arz ve talebin ideal dengesine işaret ediyor.
Estun Automation ve Shenzhen Inovance Technology gibi yerli şirketler, arabaları monte edebilen, 3B hareket edebilen ve karmaşık şekillerde bükebilen hızlı, hassas makineler üretiyor; neredeyse bir insan eli gibi. Diğerleri kaynak yapabiliyor, vidaları çevirebiliyor ve lazer işaretleri yapabiliyor. Metal işleme ve otomobil parçaları şirketleri, 2022'nin son çeyreğinde satışları %72 artarak yakalıyor. Japon şirketleri Fanuc Corp. ve Yaskawa Electric Corp. pazarda lider bir konuma sahipti ve talebin çoğunu karşıladı.
Bu arada, hükümetin fabrikaları otomatikleştirme yönündeki önceki hamlesi, Çin'in dünyanın en büyük robot iş gücüne ve en yüksek yıllık kurulumlara sahip olmasıyla sonuçlandı. Bu, üretim sürecini hızlandırmaya ve üretim doğruluğunu iyileştirmeye yardımcı olur.
Ancak, üretim alanlarına daha fazla robot yerleştirmek, Çin'in hızlı teknolojik ilerlemeler ve üretkenlikte bir sıçrama elde edeceği anlamına gelmiyor. Bu makineler iş gücündeki boşlukları doldurmak için tasarlanmış olsa da, akıllı üretimin faydalarını elde etmek için yüksek becerili insanlara da ihtiyaç duyuyorlar. Uygun nitelikler olmadan, çalışanlar otomasyon ekipmanlarını programlayamaz ve çalıştıramazlar.
Çin'in bu teknolojiyi benimseme hızı göz önüne alındığında, ülkenin 300 milyon göçmen işçisinin imalat sanayinin gayri safi yurt içi hasılasına önemli bir katkıda bulunması pek olası değildir. 2021 itibarıyla, yalnızca %12,6'sı üniversite derecesine veya daha yüksek bir dereceye sahiptir.
Bu, dünyanın en büyük iş gücünü endişelendiriyor. Bu on yılın sonunda, yüz milyonlarca göçmen işçinin gerçekleştirdiği operasyonların yüzde 40'a kadarı otomatikleştirilecek. Bunların yarısından fazlası 41 yaş ve üzeri olduğundan, yeniden eğitim zorlu. Bu arada, daha genç, daha yetenekli ve eğitimli Çinlileri çekmek zaman alacak ve bu, artan robot yoğunluğunun hızıyla veya bakanlığın belirlediği zaman çerçevesi içinde gerçekleşmeyecek. Aynı zamanda, giderek daha az insan üretimde yer almayı tercih ediyor ve hizmetleri tercih ediyor. Bu vatandaşlar artık daha az mobil, evlerine daha yakın iş arıyorlar.
Daha fazla okul terkini önlemek için, hükümet planlamacıları, Covid'den sıfır toparlanmanın ardından işçileri işlerine dönmeye teşvik etmek için büyük çaba sarf ettiler. Bir dizi sübvansiyon duyuruldu. Ay Yeni Yılı'ndan sonra, binlerce otobüs, uçak ve tren insanları üretim merkezlerine ve inşaat alanlarına götürmek için seferber edildi. Güneydeki Dongguan şehrinde, yetkililer işe alım için yaklaşık 3 milyon dolar harcadılar. Bu, altyapı ve hizmetlere yardımcı olabilirken, Çin fabrikalarında az sayıda insan karmaşık robotları çalıştırabilirse bu çabalar baltalanabilir.
Politikacılar dikkatlerini işgücünün eğitimine ve becerilerinin geliştirilmesine çeviriyorlar. Ayrıca işletmeleri mesleki eğitime yatırım yapmaya teşvik ediyorlar. Bu yardımcı olabilir, ancak Pekin'in işçilerin robotlara yetişmesi için daha fazlasını yapması gerekiyor. İstediği son şey bir sürü boş makine.
Bu köşe yazısı Bloomberg LP editörlerinin ve sahiplerinin görüşlerini yansıtmamaktadır.
Anjani Trivedi, Bloomberg Opinion için köşe yazarıdır. Asya-Pasifik bölgesindeki mühendislik, otomotiv, elektrikli araç ve pil endüstrilerindeki politika ve şirketler gibi sektörleri kapsar. Daha önce The Wall Street Journal için finans ve piyasalar köşe yazarı ve muhabiriydi. Daha önce New York ve Londra'da yatırım bankacısıydı.
Gönderi zamanı: Mar-23-2023
